Pałac Moszyńskich w Łoniowie woj. Świętokrzyskie
Pałac w Łoniowie położony jest na wzniesieniu w południowo – wschodniej części miejscowości i otoczony zabytkowym parkiem ze starodrzewiem.
Został zbudowany w latach 1880-1885 jako neorenesansowa budowla w typie willi włoskiej z wieżyczką i tarasami. Składa się z piętrowego korpusu w kształcie litery T i parterowego skrzydła.
Dla genezy artystycznej form architektonicznych pałacu w Łoniowie istotne znaczenie ma osoba jego twórcy – projektanta. Był nim Antoni Łuszczkiewicz (1838-1886)-krakowski architekt, absolwent Instytutu Technicznego w Krakowie oraz politechnik wiedeńskiej i berlińskiej. Początkowo pracował w urzędach budowlanych Lwowa i Krakowa, a znany jest przede wszystkim jako budowniczy kilku gmachów użyteczności publicznej w Krakowie. Jego specjalnością były znacznych rozmiarów gmachy o przeznaczeniu przede wszystkim bardziej funkcjonalnym niż reprezentacyjnym m.in. gmach Politechniki Krakowskiej.
Pałac w Łoniowie zdecydowanie odbiega od rozpowszechnionego i tradycyjnego kształtu polskiej siedziby ziemiańskiej, powstałego na przełomie XVIII/XIX w. i identyfikowanego z postacią tzw. polskiego dworu z kolumnowym portykiem. Do 1944 r. należał do rodziny Moszyńskich, pod koniec okupacji w pałacu mieściła się tajna kwatera obwodu sandomierskiego Armii Krajowej.
Po wojnie pałac zmieniono na gimnazjum, w salach pałacowych urządzono sale lekcyjne, a na poddaszu internat. Budynek stopniowo ulegał dewastacji, po czym został opuszczony, popadając w jeszcze większą ruinę. W roku 1976 został odremontowany i adaptowany dla potrzeb mieszczącego się w nim odtąd domu dziecka.
W latach 2012 -2019 Pałac został całkowicie odrestaurowany, dobudowano do niego Pawilon Parkowy z nowoczesną wielofunkcyjną Salą Kolumnową. Obecnie mieści się w nim centrum konferencyjno – hotelowe wraz z Restauracją Pałacową.
Komentarze
Prześlij komentarz